زەردایی پێش یان پاش سوڕی مانگانە

بەناوی خودای بەخشندە و میهرەبان؛ سوپاس و ستایش بۆ پەروەردگاری جیهانیان, دروود و ڕەحمەت بۆ سەر گیانی پاكی پەیامبەر (ﷺ) و گشت كەس و یاران و شوێنكەوتووانی بەگشتی. سەبارەت بە وەڵامی پرسیارەكەی بەڕێزتان: بەڕێزان؛ لە بنەڕەتدا زەردایی پێش و پاش سووڕی مانگانەش هەر بە سووڕی مانگانە هەژمار دەکرێت، وەک چۆن پێشەوا (نەوەوی) لە (مەجمووع)دا دەربارەی ئەم بابەتە دەفەرمووێت: ( ذكرنا أن الصحیح فی مذهبنا أنهما فی زمن إمكان الحیض )، دەڵێت: "ئەم زەردباوییە یان قاوەییباوە لە دەردەی ئەوەی ژن دەیبینێت لەپێش و پاش سووڕی مانگانەشدا هەر بە سووڕی مانگانە هەژمار دەكرێت"، وەکوو پەیامبەری خودا (ﷺ) بە ژنەکەی فەرموو: ( لا تَعْجَلْنَ حَتَّى تَرَيْنَ الْقَصَّةَ الْبَيْضَاءَ ) فەرمووی هەتاوەکوو بەتەواوەتی ئەو –سانتییە- یان ئەو پەڕۆیەی ژن بە خۆی هەڵدەگرێت؛ هەتا تەواو سپی نەبێت، واتە هەتا لێڵ ببێت؛ بە سووڕی مانگانە بۆی هەژمار دەکەیت، کە لێڵییەکەی تەواو بوو و پەڕۆکە یان لۆکەکە سپی بوو و ڕەنگە قاوەییەکەی پێوە دیارنەما؛ ئەوکاتە دەڵێین ئەو ژنە پاکبووەتەوە و کێشەیەکی نییە. خوای گەورەش زاناترە